Η τάση του να βλάπτουμε, βασίζεται στον εγωισμό και στην εγωκεντρικότητα. Είναι η εμφάνιση δυνάμεων, που θέλουν να επιτύχουν αυτοπροβολή, αυτοεπέκταση και αυτοϊκανοποίηση.
Η αβλάβεια θα πρέπει να είναι ο βασικός τόνος της ζωής όλων των ανθρώπων γιατί είναι η πειθαρχία με τα ισχυρότερα αποτελέσματα πάνω στον εαυτό μας και πάνω στο περιβάλλον μας. Η προσπάθειά μας να είμαστε αβλαβείς οδηγεί σε δραστική κάθαρση σε όλα τα επίπεδα.
Η αβλάβεια επιφέρει στη ζωή
- επιφυλακτικότητα κρίσεως
- σιωπή στην ομιλία
- ικανότητα αποχής από ασυγκράτητη δράση
- την εκδήλωση ενός μη επικριτικού πνεύματος.
Πρέπει να ασκούμε την αβλάβεια με ζέση και κατανόηση γιατί όταν εφαρμόζεται πραγματικά είναι ο αφανιστής κάθε περιορισμού. Έτσι, μπορεί να δοθεί ελεύθερη δίοδος στις δυνάμεις της αληθινής αγάπης και στις πνευματικές εκείνες ενέργειες, που φαίνονται να ζωογονούν την προσωπικότητα, οδηγώντας κατά συνέπεια σε ορθή δράση.
Η αβλάβεια είναι η έκφραση της ζωής του ανθρώπου
- που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του πώς είναι παντού
- που ζει συνειδητά σαν ψυχή
- που η φύση του είναι η αγάπη
- που η μέθοδός του είναι η περιεκτικότητα
Για τον άνθρωπο αυτό, όλες οι μορφές είναι όμοιες κατά το ότι συγκαλύπτουν και κρύβουν το φως και δεν είναι παρά εξωτερικεύσεις του Ενός Άπειρου Όντος. Η αντίληψη αυτή, συνήθως εκδηλώνεται σαν μια αληθινή κατανόηση της ανάγκης ενός αδελφού, απαλλαγμένης από το συναίσθημα και τη σκοπιμότητα. Οδηγεί στο συγκράτημα της γλώσσας που προκύπτει από τη μη αναφορά στον χωριστό εαυτό. Επιφέρει την ακαριαία ανταπόκριση στην αληθινή αγάπη που χαρακτηρίζει τα Μεγάλα Οντα, που εσχωρώντας κάτω από την εξωτερική εμφάνιση, βλέπουν την εσωτερική αιτία που επιφέρει τις συνθήκες και έτσι, από εκείνο το σημείο της σοφίας, μπορεί να δοθεί αληθινή βοήθεια και καθοδήγηση.
Για να είμαστε αβλαβείς στο πνευματικό πεδίο, είναι σημαντικό να παρατηρούμε την χρήση που κάνουμε των αρετών μας. Η βίαιη πνευματική έφεση, ο υπερβάλλων ζήλος ο ενθουσιασμός μας κακά τοποθετημένος και μη ορθά κατευθυνόμενος, μπορούν να βλάψουν τον συνάνθρωπό μας και μάλιστα κάποιες φορές πολύ άσχημα.
Η αβλάβεια στο νοητικό πεδίο επέρχεται με καθαρές, εποικοδομητικές, θετικές σκέψεις.
Αβλάβεια στο συναισθηματικό πεδίο επιτυγχάνεται καταρχάς με το να παρατηρούμε τη συγκινησιακή μας επίδραση πάνω στους άλλους και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις μας.
Για να προχωρήσει ο άνθρωπος σε ανώτερες βαθμίδες συνείδησης και να αναλάβει ανελικτική ευθύνη απέναντι στα υπανθρώπινα βασίλεια, δηλαδή στο ζωικό, το φυτικό και το ορυκτό, το βασικό, πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει κανείς, είναι να είναι αβλαβής απέναντί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα στοιχεία του αιθέρα, του αέρα, της φωτιάς, του νερού, της γης.
Η καθολική άσκηση της αβλάβειας θα εξαλείψει τις δυσάρμονες ατομικές και περιβαλλοντικές συνθήκες και θα επιφέρει ορθές αρμονικές συνθήκες πάνω στη γη. . Αβλάβεια παντού λοιπόν, συνειδητά και με την υψηλή ευθύνη του πνευματικού ανθρώπου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου