ΑΒΛΑΒΕΙΑ Η ΒΑΣΗ ΟΠΟΙΑΣΔΗΠΟΤΕ ΙΕΡΑΡΧΙΚΗΣ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑΣ

Η τάση του να βλάπτουμε, βασίζεται στον εγωισμό και στην εγωκεντρικότητα. Είναι η εμφάνιση δυνάμεων, που θέλουν να επιτύχουν αυτοπροβολή, αυτοεπέκταση και αυτοϊκανοποίηση.

Η αβλάβεια θα πρέπει να είναι ο βασικός τόνος της ζωής όλων των ανθρώπων γιατί είναι η πειθαρχία με τα ισχυρότερα αποτελέσματα πάνω στον εαυτό μας και πάνω στο περιβάλλον μας. Η προσπάθειά μας να είμαστε αβλαβείς οδηγεί σε δραστική κάθαρση σε όλα τα επίπεδα.

Η αβλάβεια επιφέρει στη ζωή

- επιφυλακτικότητα κρίσεως

- σιωπή στην ομιλία

- ικανότητα αποχής από ασυγκράτητη δράση

- την εκδήλωση ενός μη επικριτικού πνεύματος.

Πρέπει να ασκούμε την αβλάβεια με ζέση και κατανόηση γιατί όταν εφαρμόζεται πραγματικά είναι ο αφανιστής κάθε περιορισμού. Έτσι, μπορεί να δοθεί ελεύθερη δίοδος στις δυνάμεις της αληθινής αγάπης και στις πνευματικές εκείνες ενέργειες, που φαίνονται να ζωογονούν την προσωπικότητα, οδηγώντας κατά συνέπεια σε ορθή δράση.

Η αβλάβεια είναι η έκφραση της ζωής του ανθρώπου

- που αντιλαμβάνεται τον εαυτό του πώς είναι παντού

- που ζει συνειδητά σαν ψυχή

- που η φύση του είναι η αγάπη

- που η μέθοδός του είναι η περιεκτικότητα

Για τον άνθρωπο αυτό, όλες οι μορφές είναι όμοιες κατά το ότι συγκαλύπτουν και κρύβουν το φως και δεν είναι παρά εξωτερικεύσεις του Ενός Άπειρου Όντος. Η αντίληψη αυτή, συνήθως εκδηλώνεται σαν μια αληθινή κατανόηση της ανάγκης ενός αδελφού, απαλλαγμένης από το συναίσθημα και τη σκοπιμότητα. Οδηγεί στο συγκράτημα της γλώσσας που προκύπτει από τη μη αναφορά στον χωριστό εαυτό. Επιφέρει την ακαριαία ανταπόκριση στην αληθινή αγάπη που χαρακτηρίζει τα Μεγάλα Οντα, που εσχωρώντας κάτω από την εξωτερική εμφάνιση, βλέπουν την εσωτερική αιτία που επιφέρει τις συνθήκες και έτσι, από εκείνο το σημείο της σοφίας, μπορεί να δοθεί αληθινή βοήθεια και καθοδήγηση.

Για να είμαστε αβλαβείς στο πνευματικό πεδίο, είναι σημαντικό να παρατηρούμε την χρήση που κάνουμε των αρετών μας. Η βίαιη πνευματική έφεση, ο υπερβάλλων ζήλος ο ενθουσιασμός μας κακά τοποθετημένος και μη ορθά κατευθυνόμενος, μπορούν να βλάψουν τον συνάνθρωπό μας και μάλιστα κάποιες φορές πολύ άσχημα.

Η αβλάβεια στο νοητικό πεδίο επέρχεται με καθαρές, εποικοδομητικές, θετικές σκέψεις.

Αβλάβεια στο συναισθηματικό πεδίο επιτυγχάνεται καταρχάς με το να παρατηρούμε τη συγκινησιακή μας επίδραση πάνω στους άλλους και να ελέγχουμε τα συναισθήματά μας και τις αντιδράσεις μας.

Για να προχωρήσει ο άνθρωπος σε ανώτερες βαθμίδες συνείδησης και να αναλάβει ανελικτική ευθύνη απέναντι στα υπανθρώπινα βασίλεια, δηλαδή στο ζωικό, το φυτικό και το ορυκτό, το βασικό, πρώτο βήμα που πρέπει να κάνει κανείς, είναι να είναι αβλαβής απέναντί τους. Το ίδιο ισχύει και για τα στοιχεία του αιθέρα, του αέρα, της φωτιάς, του νερού, της γης.

Η καθολική άσκηση της αβλάβειας θα εξαλείψει τις δυσάρμονες ατομικές και περιβαλλοντικές συνθήκες και θα επιφέρει ορθές αρμονικές συνθήκες πάνω στη γη. . Αβλάβεια παντού λοιπόν, συνειδητά και με την υψηλή ευθύνη του πνευματικού ανθρώπου.

ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Οι Ιεράρχες και οι συνεργάτες τους όλων των βαθμίδων, επιζητούν να εκπαιδεύσουν νοήμονες εξυπηρετητές της ανθρώπινης φυλής. Πρέπει οι σπουδαστές να ακολουθούν τις οδηγίες

- με αυτοπροαίρετη προσπάθεια

- με ελευθερία δράσης

- με διάκριση στη μέθοδο

Δεν υπάρχει υποχρέωση τυφλής υπακοής στο δημιουργικό έργο. Για να αποφασίσετε πως θα αντιμετωπίσετε οποιαδήποτε εντολή που μπορεί να λάβετε από τον υποκειμενικό όμιλο εκείνων που διδάσκουν, αφεθείτε να ακολουθήσετε τις υπαγορεύσεις της δικής σας ψυχής και τις παροτρύνσεις του ανώτερου εαυτού σας. Δεν επιτρέπεται η αναντίρρητη υπακοή, η αρνητική συναίνεση και η τυφλή συμμόρφωση.

Επιβάλλεται για τον ελεύθερο άνθρωπο

- η νοήμονα υπακοή

- η νοήμονα συναίνεση

- η νοήμονα συμμόρφωση.

Οι προκαταρκτικές προϋποθέσεις για τον άνθρωπο που θα βρεθεί υπό την καθοδήγηση της Ιεραρχίας των μυστών για έργο, είναι οι εξής:

- αβλάβεια

- πλάτος οραματισμού

- περιεκτικότητα κατανόησης

- ευρύτητα ορίζοντα

- σταθεροποίηση της συνείδησης μέσα στην ενιαία ζωή

- αναγνώριση της βασικής ενότητας όλης της δημιουργίας

ΟΔΗΓΙΕΣ ΓΙΑ ΝΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΟΥΝ ΟΙ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΕΙΣ

ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΚΙΝΗΣΟΥΜΕ:

- Κάνουμε μια καινούρια πνευματική αρχή.

- Ξεχνάμε όλες τις περασμένες μας επιτεύξεις.

- Βγάζουμε από το επίκεντρο της σκέψης μας τον εαυτό μας.

- Αναπτύσσουμε ζήλο στην ομαδική αντίληψη.

- Αυξάνουμε την πίστη μας στις πνευματικές Αρχές.

- Αφιερωνόμαστε στην υπηρεσία του Σχεδίου.

- Βιώνουμε το Νόμο που οδηγεί όλη τη πλάση στην τελείωση.

Ο ΣΚΟΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΣΥΝΟΛΟ

Για να επιτύχουμε, πρέπει να έχουμε απόλυτη ΠΙΣΤΗ ΣΤΟ ΝΟΜΟ που οδηγεί όλη τη δημιουργία στη πλήρη τελείωση. Μέσα από τον οραματισμό της κερδίζουμε την ικανότητα απόσπασης του βλέμματός μας από τις υποθέσεις της ατομικής εμπειρίας. Προσηλωνόμαστε στην πραγματοποίηση του σκοπού για το σύνολο. Αυτός είναι ο αντικειμενικός σκοπός και το τέρμα.

ΤΙ ΘΑ ΕΠΙΤΕΥΧΘΕΙ

Όταν ο άνθρωπος γίνει άξιος να δεχθεί ορισμένες γνώσεις και να δεχθεί ορισμένες Λέξεις Δύναμης, τότε μαθαίνει να χειρίζεται τις δυνάμεις εκείνες, που φέρνουν την υποκειμενική πραγματικότητα σε εξωτερική, αντικειμενική εκδήλωση.

ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ

Το κύριο έργο του μαθητή είναι να δημιουργεί μορφές σκέψεων που να είναι φορείς φωτός και που να μεταφέρουν όψεις της αλήθειας αποκαλύπτοντάς τες στα σκεπτόμενα ανθρώπινα όντα.

Για να το καταφέρει αυτό πρέπει

α. να εργάζεται με γνώση

β. να μεταφέρει φως μέσα από τον ήχο του έργου που εκφέρεται με τη πνοή του,

μέσα από την αλήθεια που αποκαλύπτεται στη μορφή

γ. να φωτίζει τα σκοτεινά μέρη της γης και του ανθρώπου.

ΤΙ ΕΧΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Ο ΜΑΘΗΤΗΣ

Ο μαθητής πρέπει

- να συνοψίσει το ενεργητικό του με βάση την ενέργεια

- να κατατάξει τις δυνάμεις που νοιώθει πως ρυθμίζουν την ζωή του

- να φτάσει σε μια λογική και αληθινή κατανόηση των δυνάμεων, αυτών που χρειάζονται να υποταχθούν και αυτών που χρειάζονται να ενδυναμωθούν.

Τότε, είναι έτοιμος να προχωρήσει πάνω στην ατραπό του πεπρωμένου του.

ΤΙ ΠΡΕΠΕΙ Ο ΜΕΣΟΣ ΜΑΘΗΤΗΣ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙ

Ο μέσος μαθητής αρχίζει

- με την επιθυμία να είναι κάτοχος αγνού χαρακτήρα και

- με τη γνώση ότι έχει κέντρα.

Οι Διδάσκαλοί του που γνωρίζουν, τον διαβεβαιώνουν

α. ότι ορισμένες αλλαγές θα συντελεσθούν μέσα του, καθώς

- μοχθεί

- διαλογίζεται

- υπηρετεί.

β. ότι μια δυναμική αφύπνιση θα προκύψει από τα βάθη του είναι του.

γ. ότι θα επακολουθήσει

- μια εκπόρευση

- μια ανακίνηση

- μια τόνωση.

δ. ότι γι αυτόν, σε προέχουσα θέση, θα έρθει σαν συνέπεια, η υποκειμενική πνευματική ζωή.

ε. ότι η υποκειμενική ενέργεια που

- εκφράζεται σαν πνευματική ενέργεια

- είναι επταπλής φύσης

- χρησιμοποιεί σαν μέσο τα επτά εστιακά κύρια σημεία του ζωτικού, αιθερικού σώματος ενέργειας.

ε1. θα αλλάξει την εστίαση της ζωής του

ε2. θα αλλάξει τα ενδιαφέροντα της ζωής του

ε3. θα επιφέρει ένα μαγνητικό, δυναμικό αποτέλεσμα που

- θα προσελκύσει

- θα ανυψώσει την ανθρωπότητα.

Η ΥΠΗΡΕΣΙΑ

Η αληθινή υπηρεσία

- είναι το αυθόρμητο ξεχείλισμα μιας καρδιάς που είναι όλο αγάπη και ενός νου με νοημοσύνη

- είναι το αποτέλεσμα του να είναι κανείς στην κατάλληλη θέση και να παραμένει εκεί

- προκύπτει από την αναπόφευκτη εισροή της πνευματικής δύναμης και όχι από μια επίμοχθη δραστηριότητα στο φυσικό πεδίο

- είναι το αποτέλεσμα του ότι ένας άνθρωπος είναι αυτό που αληθινά είναι, ένας Γιος του Θεού και όχι του προμελετημένου αποτελέσματος των λόγων ή των έργων του.

- Για την υπηρεσία ο μαθητής όχι μόνον δεν έχει τίποτε να πει μα το πιθανότερο είναι και να παρερμηνεύσει. Συχνά εσφαλμένα ερμηνεύει σαν υπηρεσία

- την πνευματική του φιλοδοξία

- την επιθυμία του να δρα στο επίκεντρο μιας ομάδας

- τον πόθο του να ακούει τον εαυτό του να μιλά, να διδάσκει, να δίνει διαλέξεις ή να γράφει.

Ο Διδάσκαλος δεν κοιτά ποτέ

- ούτε την κοσμική δύναμη ή την περιωπή ενός εργάτη

- ούτε τον αριθμό των ατόμων που είναι συναθροισμένοι γύρω από την προσωπικότητά του

ΑΛΛΑ ελέγχει

- τα ελατήρια που υπαγορεύουν τη δραστηριότητά του

- το αποτέλεσμα της επίδρασής του πάνω στους συνανθρώπους του.

Ένας αληθινός εξυπηρετητής συναθροίζει γύρω του εκείνους που είναι καθήκον του να υπηρετήσει

- με τη δύναμη της ζωής του και

- με την πνευματικοποιημένη προσωπικότητά του και όχι με τις αξιώσεις και τις φωνές του

- με την αυτοπαραγνώριση

- με την αυταπάρνηση περπατά πάνω στη γη

- ΔΕΝ αφιερώνει σκέψεις στο μέγεθος της επίτευξής του ή στη μηδαμινότητα της επίτευξής του

- ΔΕΝ έχει προκατειλημμένες ιδέες ως προς τη δική του αξία ή χρησιμότητα.

Μόνον όταν ζει, υπηρετεί, εργάζεται και επηρεάζει, μη ζητώντας τίποτε για την προσωπικότητά του,

μόνον τότε ο Διδάσκαλος αφού εξετάσει και κρίνει ότι αυτό είναι αποτέλεσμα

- της αφύπνισης του εσωτερικού φωτός

- της διευθέτησης των καρμικών του υποχρεώσεων

στέλνει μια νότα και περιμένει να δει αν ο άνθρωπος αναγνωρίζει τη δική του ομαδική νότα. Με την αναγνώριση αυτή γίνεται δεκτός μέσα στη δική του ομάδα συνεργατών και μπορεί να σταθεί στην Παρουσία του Διδασκάλου του.

Οι μαθητές πρέπει

- να κάνουν πλήρη χρήση κάθε χωριστής πληροφορίας που δίνεται στο διάστημα της εκγύμνασης

- να την κάνουν γεγονός μέσα στην εμπειρία τους

- να ζουν στην καθημερινή ζωή την διδασκαλία που μελετούν

- να δουλεύουν την αλήθεια μέσα στη ροή της καθημερινής ζωής.

Πρέπει

να τα κάνουν όλα αυτά, ΠΡΙΝ τους μεταδοθεί ΜΕ ΑΣΦΑΛΕΙΑ νέα αλήθεια.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Η γνώση συνεπάγεται ευθύνη.

ΤΑ ΕΛΑΤΗΡΙΑ ΑΙΤΙΑ ΤΩΝ ΔΡΑΣΕΩΝ-ΣΤΑΣΕΩΝ

ΣΤΟ ΠΑΡΟΝ

Οι μέρες που ζούμε, είναι μέρες αναπροσαρμογών και αλλαγών μέσα στον ανθρώπινο κόσμο.

Η μόνη διασφάλιση βρίσκεται σε μια στενή αναζήτηση όλων των υποκρυπτόμενων ελατηρίων.

Τα ελατήρια μιας κίνησης δείχνουν την αρχή που την ζωοποιεί και την κατευθύνει. Η εκπεμπόμενη λέξη, η σκέψη, η μορφή, η δραστηριότητα έχουν πνευματική αφετηρία, ή είναι εγωκεντρική και ιδιοτελής;

Επιφανειακά φαίνεται ότι πολλές, φαινομενικά διαφορετικές αρχές προβάλλουν και ότι το ρεύμα της μάχης τείνει πρώτα προς τη μια και έπειτα προς την άλλη κατεύθυνση.

Εσωτερικά φαίνεται ότι οι παράγοντες που προβάλλουν είναι απλούστεροι.

Ο αγώνας μεταξύ των δυο οδηγεί πρώτιστα σε μια αναζήτηση του ελατηρίου και μέσα από την εξέτασή του, γίνεται φανερό σε αυτούς που παρακολουθούν εσωτερικά, ποιος είναι ικανός να σκέπτεται

- με διαύγεια

- με ακριβή διάκριση

- με υπομονετική αντοχή

- με ικανότητα να προχωρεί πάνω στη δοκιμαστική ατραπό προς τη πύλη της μύησης

- με απόσπαση στην εσωτερική του ζωή από τις αναταραχές της επιφάνειας

Ο αναζητητής των εσωτερικών ελατηρίων αντιλαμβάνεται με σαφήνεια την ουσία των πραγμάτων .

Αντιλαμβάνεται πληρέστερα το Σχέδιο, την σχέση του με το όραμα, την σχέση του με τον ιδεαλισμό και το πως υλοποιείται μέσα από μια ποιοτική αλληλοδιαδοχή φθίνοντων μετασχηματισμών.

ΟΔΗΓΙΕΣ

Στην εκγύμναση του σπουδαστή της δύσης δε ζητείται η τυφλή και αναντίρρητη υπακοή του σπουδαστή της Ανατολής. Γίνονται υποδείξεις

- ως προς τη μέθοδο και

- ως προς τη τεχνική, που αποδείχτηκε αποτελεσματική για χιλιάδες χρόνια, σε πολλούς μαθητές.

Η εκγύμναση του καινούριου τύπου του μαθητή στο διάστημα της ερχόμενης εποχής, θα είναι πιο ελεύθερα σε ότι αφορά

- κανόνες αναφορικά με την αναπνοή

- κανόνες αναφορικά με την διαδικασία που είναι υποβοηθητική στην εκγύμναση

- και αναφορικά με τον πρακτικό τρόπο ζωής στο φυσικό πεδίο

Αποτέλεσμα αυτής της χαλαρότητας είναι μια ελαφρά πιο αργή ανάπτυξη στην αρχή αλλά μια πιο γρήγορη εξέλιξη στο διάστημα των κατοπινών σταδίων πάνω στην Ατραπό της Μύησης.

Η ΜΟΝΩΣΗ

Μια από τις πρωταρχικές καταστάσεις που ο μαθητής πρέπει να καλλιεργήσει για να νοιώσει το Σχέδιο και να χρησιμοποιηθεί από το Διδάσκαλο, είναι η μόνωση.

α. Στη μόνωση

1. το ρόδο της ψυχής ανθεί

2. ο θείος εαυτός μπορεί να μιλήσει

3. οι ιδιότητες και η χάρη του ανώτερου εαυτού μπορεί να ριζώσουν και να ανθίσουν μέσα στην προσωπικότητα

β. Στη μόνωση ο Ήχος ακούγεται

γ. Στη μόνωση ο Διδάσκαλος μπορεί

- να προσεγγίσει

- να εντυπώσει πάνω στην ψυχή που ηρεμεί,

1. τη γνώση που επιζητεί να μεταδώσει

2. το μάθημα που πρέπει να μαθευτεί

3. τη μέθοδο και το σχέδιο εργασίας που πρέπει να κατανοήσει κατά βάθος ο μαθητής.

ΚΙΝΔΥΝΟΙ ΥΠΕΡΒΟΛΗΣ

Ο Διδάσκαλος ποτέ δεν επιφορτίζει ένα μαθητή με περισσότερα από αυτά που μπορεί να επιτελέσει επαρκώς. Αν ο μαθητής υπερβάλλει, αυτό οφείλεται στον προσωπικό του ζήλο και όχι στην απαίτηση του Διδασκάλου. Η υπερβολή, δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς του Εργου.

Οι ζηλωτές στην προσπάθειά τους να φανούν χρήσιμοι, πρέπει

α. να προφυλάγονται από την υπερβολική έμφαση πάνω σε μια όψη του σχεδίου ή του οράματος, σε βάρος ενός άλλου μέρους του σχεδίου.

β. να αποφεύγουν την άνιση συγκέντρωση της σκέψης, πάνω σε εκείνο το μέρος του σχεδίου που τους έλκει περισσότερο προσωπικά.

γ. να αναγνωρίζουν την ανικανότητα των εργατών να εργάζονται μαζί, πάνω στα σχέδια που συλλαμβάνουν και γειώνουν, με ειρήνη και σταθερότητα. Η προστριβή, στην παρούσα εξελικτική φάση είναι δυστυχώς αναπόφευκτη.

δ. να προφυλάγονται από το δηλητήριο της προσωπικής φιλοδοξίας

ε. να προφυλάγονται από την κόπωση και την υπερένταση. Την κόπωση που οφείλεται σε μακρόχρονη προσπάθεια στην υλοποίηση ενός σχεδίου και την υπερένταση που οφείλεται στην υψηλής τάσεως προσπάθεια.

στ. να αναπτύσσουν την ικανότητα αναγνώρισης, εκείνων που τους στέλνονται για να τους βοηθήσουν στο έργο.

ζ. να διατηρούν πάντοτε επαφή με την ψυχή τους και τον Διδάσκαλό τους.

ΠΡΟΣΟΧΗ

Η συγκέντρωση πάνω στην προσωπικότητα του Διδάσκοντος, με την ελπίδα της προσωπικής επαφής μαζί του και ο συνεχής οραματισμός αυτής της κατάστασης που ονομάζεται "βαθμός του αποδεδειγμένου μαθητή" συντείνει στο να αναβάλλει αυτή την επαφή και να καθυστερεί την τέτοια αποδοχή.

Να επιζητείτε να εξελίσσεται το όργανό σας.

Να δράτε αθόρυβα.

Να εκπληρώνεται τις υποχρεώσεις σας.

Να κάνετε το καθήκον σας.

Να αναπτύξετε εγκράτεια λόγου.

Να αναπτύξετε την ήρεμη ευστάθεια που προκύπτει από το ελατήριο της ανιδιοτελούς ζωής.

Να ξεχάσετε την εγωιστική ικανοποίηση που θα μπορούσε να φουντώσει μέσα στην καρδιά σας, όταν η Ιεραρχία που παρακολουθεί, αναγνωρίσει την αξιοπιστία σας.

Φροντίστε να προχωράτε ακάθεκτα μπροστά, με διαυγή οραματισμό, ευθύ σκοπό και σταθερή, απαρέγκλιτη δράση.

Φροντίστε να χειρίζεστε με υπομονή και ανεκτικότητα εκείνους τους αδελφούς σας, που προτιμούν την κατώτερη αρχή και το λιγότερο ορθό, που θυσιάζουν το καλό του ομίλου για τους δικούς τους προσωπικούς σκοπούς ή χρησιμοποιούν ανάξιες μεθόδους.

Δώστε σε αυτούς τους αδελφούς σας αγάπη, μέριμνα, χέρι βοήθειας γιατί θα σκοντάψουν πάνω στο δρόμο και θα βυθομετρήσουν το νόμο.

Με ετοιμότητα να τους σηκώνετε και να τους προσφέρετε ευκαιρίες υπηρεσίας γιατί πρέπει να γνωρίζετε πως η υπηρεσία είναι ο μεγάλος θεραπευτής και δάσκαλος.

ΠΡΟΤΡΟΠΗ

Προχωρείτε με κουράγιο και χαρά, ξέροντας πως είστε μέλη ενός ομίλου μαθητών, ξέροντας πως δεν είστε μόνοι αλλά πως η γνώση του ομίλου τους ανήκει, καθώς αναπτύσσουν την ικανότητα να την αντιλαμβάνονται. Η αγάπη και η σοφία και η κατανόηση των Πρεσβύτερων Αδελφών συνοδεύουν κάθε δρομέα της Ατραπού, έστω και αν φαινομενικά, και πολύ ορθά, φαίνεται σαν να αφήνεται να παλέψει και να διανοίξει το δρόμο του προς το φως, με τη δύναμη της δικής του παντοδύναμης ψυχής.

Ο ΝΟΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΑΡΜΟΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Ο νόμος της προσαρμοστικότητας στη φύση, είναι από τους βασικούς νόμους του είδους. Τώρα ο νόμος αυτός πρέπει σε ένα κύκλο νέας προσπάθειας, να μετατοπιστεί και στα εσωτερικά πεδία.

Τα άτομα που συνεργάζονται με το Σχέδιο, πρέπει να υπόκεινται στο νόμο της φυσικής και εσωτερικής προσαρμοστικότητας.

Αυτό συνεπάγεται:

- εκτίμηση της ανάγκης

- αναγνώριση της νέας εισροής με τον ερχομό του νέου κύκλου

- επακόλουθη προσέγγιση και επαφή της ανάγκης και της δυνάμεως σε μια ευρεία σύνθεση, θεωρώντας τον προσωπικό εαυτό, απλά σαν ένα εστιακό σημείο για δράση και μετουσίωση

- μετουσίωση των πέντε αισθήσεων

- προέκταση των πέντε αισθήσεων μέσα σε λεπτότερα πεδία, σε τρόπο ώστε να αποτελέσουν ένα κράμα συνθετικού και συνεργαζόμενου όλου, για να χρησιμοποιηθεί στο μεγάλο έργο.

- ενοποίηση της προσωπικής ζωής στο φυσικό πεδίο

- προσαρμογή του φυσικού κόσμου στις ανάγκες του προσωπικού εαυτού

- μετουσίωση των λεπτότερων πεδίων για τις ανάγκες του ομίλου, στον οποίο το άτομο αποτελεί κομμάτι του.

ΟΙ ΕΝΣΑΡΚΟΙ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥ ΣΧΕΔΙΟΥ

Α. Οι υψηλόβαθμοι συνεργάτες, άμεσοι ανταποκριτές της Ιεραρχίας των Ψυχών.

Σε όλη τη Γη, υψηλόβαθμοι μαθητές και μυημένοι ανταποκρίνονται στην εσωτερική κλήση της Λευκής Αδελφότητας. Αφυπνιζόμενοι, υπηρετούν σε διαφορετικές ομάδες, που βρίσκονται παντού πάνω στη Γη, σαν αγωγοί, μέσα από τους οποίους οι Μεγάλες Ψυχές που εργάζονται για το Σχέδιο, μπορούν να στείλουν φως σε κάθε πεδίο, στον πλανήτη και στην ανθρωπότητα. Οι μαθητές αυτοί και οι μυημένοι αποτελούν μέλη μιας ενιαίας εσωτερικής Ομάδας. Ανάλογα με την ταχύτητα αντίδρασης της Ομάδας αυτής στη κρούση, θα είναι γοργή ή όχι η έλευση της Νέας Εποχής.

Ο συνεργάτης αυτού του επιπέδου

α. υπάγεται με τα σχέδιά του

- στους ίδιους νόμους, που υπάγονται τα Μεγάλα Οντα στις εκτεταμένες τους προσπάθειες

- στους ίδιους περιορισμούς, που εμφανίζονται από την δυσκολία στις συναλλαγές του με τον κόσμο και από την δυσκολία στον χειρισμό της ανθρώπινης εξίσωσης

β. αποφασίζει για την μέθοδο συγκεκριμενοποίησης του σχεδίου

γ. αποφασίζει για τις λεπτομέρειες παρουσίασης του ιδεώδους

δ. είναι υπεύθυνος να διατηρήσει άψογο συντονισμό και ευθυγράμμιση των κατώτερων σωμάτων του με την Ψυχή του και με τους Διδασκάλους.

ΠΡΟΕΙΔΟΠΟΙΗΣΗ

Αν η Ομάδα αυτή και οι Ομάδες της δεν επιτύχουν επαρκώς στο Ιερό Έργο

- της ανταπόκρισης

- της προσαρμογής

- της οικοδόμησης

- της αιθεροποίησης

- του ακούσματος της εκφοράς των "Λέξεων της Ανοικοδόμησης"

τότε είναι δυνατόν

- να προέλθει η τελική μετατόπιση των δυνάμεων της ανοικοδόμησης σε άλλους αγωγούς

- να επακολουθήσει αποστέρηση των ευκαιριών

- να απορριφθεί τελικά η Ομάδα σαν όργανο και σαν μέσο Υπηρεσίας.

Αν οι Μεγάλες Ψυχές που Υπηρετούν το Σχέδιο αναγκαστούν να αλλάξουν τα σχέδιά τους ως προς αυτή την Ομάδα που ολοκληρώνεται, η αλλαγή θα έχει επιβληθεί από τα ίδια τα μέλη αυτής της Ομάδας.

Β. Οι βοηθοί συνεργάτες, εκτελεστές του Σχεδίου.

Από την κατηγορία αυτή των μαθητών θα δημιουργηθεί ο Νέος Όμιλος Συνεργατών για τις Εργασίες στη Νέα Εποχή. Για την δημιουργία του Νέου Ομίλου Συνεργατών στο Σχέδιο, οι Διδάσκαλοι βρίσκονται σε αναζήτηση

- όσων έχουν διαυγή οραματισμό,

- προσήλωση χωρίς συμβιβασμούς στην αλήθεια όπως γίνεται αισθητή

- ικανότητα να τραβούν μπροστά προς το ιδεώδες.

ΤΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΟΙ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΣΥΝΕΡΓΑΤΕΣ ΤΟΥΣ

- Οι Διδάσκαλοι παρακολουθούν την πρόοδο των μαθητών τους από την εσωτερική τους φλόγα. Τη φλόγα, που είναι το αποτέλεσμα της συνετής προσπάθειας για ορθή εργασία, ορθή σκέψη, ορθή πράξη. Σημειώνουν κατά πόσο η φλόγα παραμένει αμυδρή και κρυμμένη από το στρόβιλο των αστρικών ρευμάτων και των μορφών-σκέψεων των προσωπικών ανταγωνισμών, των φιλοδοξιών και του φθόνου. Η ικανότητα κυριαρχίας του αστρικού και η εργασία πάνω από τα νοητικά επίπεδα θα ληφθεί κύρια υπόψη.

- Οι Διδάσκαλοι ψάχνουν να δουν την ιδιότητα της ευλυγισίας και της προσαρμοστικότητας να εκδηλώνονται. Η ικανότητα να συμμορφώνονται βάσει του νόμου της προσαρμοστικότητας, είναι βασική προϋπόθεση για όσους θα έχουν το προνόμιο να εγκαινιάσουν τη Νέα Εποχή.


- Κάποιοι θα προσελκυσθούν σε στενότερη σύνδεση με την Ιεραρχία των Μεγάλων Ψυχών σαν αποτέλεσμα παγκόσμιου έργου, και άλλοι θα αποκλειστούν προσωρινά. Ελέγχεται η προσωπική ικανότητα, η αποδοτικότητα και οι ιδιαίτερες ιδιότητές τους. Όλα αυτά, είναι ενδιαφέροντα γιατί μπορούν να χρησιμοποιηθούν στο ομαδικό έργο και για την σύνδεση με την ψυχή. Η διαθεσιμότητα για ομαδικό έργο κυρίαρχα ενδιαφέρει.

- Οι Διδάσκαλοι ελέγχουν ποιοι μπορούν να αγωνισθούν ενάντια στις προσωπικότητες για κάποια αρχή και όμως συγχρόνως να διατηρήσουν τη φλόγα του δεσμού της αγάπης ανέπαφη. Αυτοί που είναι σε θέση να αρνούνται τους συμβιβασμούς και συγχρόνως να αρνούνται το μίσος, έχουν κάτι σπάνιο και τεράστιας αξίας να προσφέρουν.

- Κύρια και πάνω απ΄ όλα οι Διδάσκαλοι χρειάζονται ανθρώπους που να είναι διευρυμένοι αγωγοί. Να ενώνεται η ψυχή τους με τον εγκέφαλό τους μέσα από το νου τους. Θα μπορούσαμε να το εκφράσουμε διαφορετικά λέγοντας ότι οι Διδάσκαλοι ψάχνουν ανθρώπους που έχουν τελειοποιήσει τον αγωγό του ζωντανού φωτός, την γέφυρα της επικοινωνίας μεταξύ της ψυχικής συνείδησης και του εγκεφάλου, της ανταχκαράνα.

- Η ηγεσία στις ομάδες που διευθύνουν το έργο της Νέας Εποχής θα προέλθει από την πειθαρχία του ατόμου και από την ικανότητά του να συναισθάνεται την εσωτερική έκβαση των πραγμάτων. Η ηγεσία είναι για κείνους που δε ζητούν τίποτε χωριστά για τον εαυτό τους, που είναι δίκαιοι, εργατικοί και αφίλαυτοι..

Η ΑΔΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΝΟΜΙΟ ΕΙΣΟΔΟΥ ΣΤΟ ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

Απαιτούνται σαν απαραίτητες προϋποθέσεις
- ο καλός χαρακτήρας
- τα υψηλά ήθη
- η υγιής ηθική
- η πνευματική έφεση.
Για να γίνουμε προφυλακή της Συνείδησης ενός Διδασκάλου, απαιτείται
- έλλειψη εγωισμού
- αυτοεγκατάλειψη
και για τα επόμενα στάδια επιπλέον απαιτείται
- καλλιέργεια αγνότητας
- ευαισθησία
- λεπτή διάκριση.
Λίγοι είναι εκείνοι που επαρκώς προετοιμάζονται για να ελκυσθούν μέσα στην αύρα του Διδασκάλου. Λίγοι μπορούν να καλλιεργήσουν την αγνότητα που χρειάζεται. Λίγοι ενδιαφέρονται να πληρώσουν το τίμημα που απαιτείται να πληρώσουν για να αποκτήσουν την υψηλή διάκριση.
Στην σημερινή κρίση και ευκαιρία, πρωτοφανή στην ιστορία της εξέλιξης του κόσμου, είναι ανάγκη οι μαθητές να δράσουν με ακρίβεια και επάρκεια, σαν πομποί και ερμηνευτές. Η πόρτα είναι ολάνοικτη για όσους ειλικρινά ενδιαφέρονται να πληρώσουν το τίμημα και να την περάσουν. Μια διάπυρη, ειλικρινής ψυχή που ανεβαίνει, δεν αποκρούεται ποτέ.

ΕΠΤΑ ΣΤΑΔΙΑ ΕΠΑΦΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΜΑΘΗΤΗ

1. Το στάδιο του "Μικρού Βαθμού του Μαθητή". Ο Διδάσκαλος έρχεται σε επαφή με το μαθητή μέσα από άλλο μαθητή στο φυσικό πεδίο.

2. Το στάδιο του "Μαθητή μέσα στο Φως". Ενας ανώτερος μαθητής κατευθύνει τον μαθητή από το επίπεδο ψυχής.


3. Το στάδιο του "Αποδεδεγμένου Μαθητή". Ο Διδάσκαλος έρχεται σε επαφή με το μαθητή μέσα
από:
- Μια ζωντανή εμπειρία κατά τον ύπνο.
- Μια συμβολική διδασκαλία.
- Χρήση μιας μορφής σκέψης του Διδασκάλου.
- Μια επαφή κατά το διαλογισμό.
- Μια οριστική συνέντευξη, που ο μαθητής την θυμάται, στο Ενεργειακό Κέντρο του Διδασκάλου.

4. Το στάδιο του "Μαθητή πάνω στο Νήμα". Ο μαθητής έχει αποδείξει τη σύνεσή του στην εργασία, και στο πρόβλημα του Διδασκάλου και διδάσκεται το πως, σε έκτακτες περιστάσεις να προσελκύει την προσοχή του Διδασκάλου για να αντλεί από τη δύναμη, τη γνώση του, τη συμβουλή του. Το ακαριαίο αυτό γεγονός, δεν αποσπά τον Διδάσκαλο.

5. Το στάδιο του "Μαθητή μέσα στην αύρα". Ο μαθητής γνωρίζει τη μέθοδο με την οποία μπορεί να σχηματίζει ένα κραδασμό και μια κλήση, που του δίνει το δικαίωμα μιας συνέντευξης με το Διδάσκαλο. Ο μαθητής αυτός, έχει αποδείξει ότι είναι έμπιστος. Δεν θα χρησιμοποιούσε ποτέ τη γνώση και την ενέργεια για σκοπούς της προσωπικότητάς του.

6. Το στάδιο του "Μαθητή μέσα στην καρδιά του Διδασκάλου". Ο μαθητής βρίσκεται πάντα σε στενή επαφή με τον Διδάσκαλο και σε οποιαδήποτε στιγμή έχει ακρόαση μαζί του. Αυτό συμβαίνει είτε όταν ο μαθητής βρίσκεται σε οριστική προετοιμασία για μια άμεση μύηση, είτε όταν έχει πάρει τη μύηση και έχει να εκτελέσει κάποιο ειδικευμένο έργο, που απαιτεί ειδική συνεργασία.

7. Το στάδιο της "Συγχώνευσης Φώτων". Ο μαθητής βρίσκεται σε ακόμη στενώτερη επαφή με τον Διδάσκαλο, που μπορούμε να τη θεωρήσουμε σαν ταύτιση. Τα Φώτα τους συγχωνεύονται.

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΥΠΟΔΟΧΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΣΤΗΝ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ ΔΙΔΑΣΚΑΛΟΥ

1. Ο Διδάσκαλος συσκέπτεται με κάποιον από τους ανώτερους μαθητές του σχετικά με την σκοπιμότητα
α. της αποδοχής του μαθητή μέσα στην ομαδική αύρα
β. της συγχώνευσης του κραδασμού του με τον κραδασμό της ομάδας.
2. Αν ληφθεί θετική απόφαση, κάποιος ανώτερος μαθητής θα εργάζεται για δύο χρόνια, με τον νέο μαθητή, σαν μεσάζοντας μεταξύ του Διδασκάλου και του πρόσφατα αποδεκτού μαθητή.
3. Ο ανώτερος μαθητής εργάζεται με τον νέο μαθητή, αναλαμβάνοντας προσωρινά τα καθήκοντα και τη θέση του Διδασκάλου.
4. Σκοπός του είναι να ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΕΙ ΤΑ ΣΩΜΑΤΑ του μαθητή, με τον ανώτερο, αυξημένου βαθμού, κραδασμό.
Για αυτό
• μετασχηματίζει και υποβιβάζει τον κραδασμό του Διδασκάλου.
• εντυπώνει το νου του μαθητή, μέσα από τη ψυχή του μαθητή, με τα ομαδικά σχέδια και ιδεώδη
• παρακολουθεί την αντίδρασή του στα γεγονότα και τις ευκαιρίες της ζωής.

ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΜΑΘΗΤΕΙΑ - ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΟΜΙΛΟ ΣΥΝΕΡΓΑΤΩΝ ΣΤΟ ΣΧΕΔΙΟ

Ο αληθινός μαθητής, έχει εκγυμναστεί με επίκεντρο το νοητικό πεδίο. Η εκγύμναση τώρα έχει σαν αντικειμενικό σκοπό τη μεταφορά της συνείδησης του ανθρώπου, ακόμα πιο ψηλά, μέσα στην περιοχή της ευρύτερης και περιεκτικότερης επίγνωσης της ψυχής.

1. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΙΣΘΑΝΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Στη σύγχρονη μαθητεία αποκλείεται εντελώς, η ανέλιξη της αισθαντικής όρασης και της αισθαντικής ακοής. Σε αυτό το εξελικτικό στάδιο, δεν υπάρχει ανάγκη ο άνθρωπος να ανακτήσει την αισθαντική εκείνη ευχέρεια, που ήταν κτήμα των χαμηλής εξέλιξης φυλών της γης και πολλών από τα ανώτερα ζώα. Όταν αργότερα ο μαθητής θα έχει φθάσει στο βαθμό του μύστη, μπορεί να λειτουργεί πάνω στο αισθαντικό πεδίο όποτε το επιθυμεί.

ΠΡΟΣΟΧΗ
Οι Διδάσκαλοι ΔΕΝ εργάζονται με τα αισθαντικά σώματα των μαθητών τους. Εργάζονται με την όψη ψυχή της ανθρωπότητας και όλων των μορφών. Το πρόβλημα του αισθαντικά πολωμένου μαθητή, είναι να επιτύχει και να αναπτύξει συνειδητά, νοητική πόλωση.

2. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΝΟΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Μέχρι να έρθει ο καιρός να γίνει θεληματική η χρήση της συσκευής των μαθητών, οφείλουν
- να εκγυμνάσουν τις διάνοιές τους
- να μελετήσουν τους νόμους που διέπουν την εκδήλωση
- να μάθουν να περιλαμβάνουν μέσα σε αυτή, όλα όσα καλύπτονται από τη λέξη "ανώτερος", "υψηλότερος", που αποτελεί σαν έκφραση, ακυριολεξία.

Η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΗΣ ΝΟΗΤΙΚΗΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ

Το προχώρημα πρέπει να είναι αργό, ώστε
- η νοητική αντίληψη
- η ικανότητα για ένα λογικό και ισορροπημένο συλλογισμό
να προχωρούν παράλληλα με την ανάπτυξη της ενόρασης και της πνευματικής αντίληψης.
Οι σχολές που αναπτύσσουν πρόωρα τις ανώτερες ιδιότητες, είναι σχολές εξαναγκασμού. Οδηγούν τον μαθητή απ΄ευθείας, έξω από την περιοχή των αισθημάτων και της επιθυμίας, μέσα στην περιοχή της ενόρασης. Αφήνουν έτσι, τις διανοητικές ιδιότητες και τη νοητική συσκευή ολοκληρωτικά χωρίς ανάπτυξη και σε λανθάνουσα κατάσταση. Αυτό δημιουργεί ένα ρήγμα ή χάσμα στο κομάτι εκείνου του εξοπλισμού, που η ψυχή πρέπει υποχρεωτικά, από ανάγκη, να χρησιμοποιήσει στους τρεις κόσμους της προσπάθειάς της. Ο νους που οργανώνει, διοργανώνει και κατανοεί είναι ανίκανος να παίξει το ρόλο του. Οπου υπάρχει έλλειψη κατανόησης και νοητικής ικανότητας, υπάρχει κίνδυνος παρανόησης, ευπιστίας, εσφαλμένης ερμηνείας των φαινομένων του είναι. Απουσιάζε η αίσθηση των αξιών και ο μαθητής υπερτιμά τα επουσιώδη και δεν καταφέρνει να συλλαμβάνει την αξία των πνευματικών πραγματικοτήτων.


Η ΝΟΗΜΟΝΑ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΗΣ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Όταν υπάρχει ανάπτυξη των κέντρων, με δυσανάλογη καθοδηγητική νοητική αντίληψη, τότε η ενέργεια που διαχύνεται μέσα στα κέντρα αποχαλινώνεται. και εμφανίζονται. Τότε έχουμε μαθητές, θλιβερές περιπτώσεις στην ατραπό της ανελικτικής προσπάθειας, που δημιουργούν κακό όνομα για το έργο της Λευκής Αδελφότητας. Είναι περιπτώσεις υπερβολικής έμφασης πάνω στις προσωπικότητες. Περιπτώσεις προληπτικών τύπων, ευλαβικών τύπων, ευκολόπιστων οπαδών, φανατικών αρχηγών, μη ισορροπημένων ιδεαλιστών, διαστρεβλωμένων μυαλών, που διεκδικούν για τον εαυτό τους δυνάμεις που δεν τους ανήκουν. Παρασύρονται από τον αστρισμό και περιπλανώνται στην κοιλάδα της θυμαπάτης και της πλάνης, βάζοντας τον εαυτό τους πάνω σε ένα βάθρο, πολύ πιο ψηλά από τη μέση ανθρωπότητα. Συνειδητά τα άτομα αυτά πέφτουν στη χωριστικότητα. Υπάρχουν περιπτώσεις σεξουαλικής διαστροφής, που προέρχεται από την υπερβολική τόνωση του κέντρου των γεννητικών οργάνων. Υπάρχουν περιπτώσεις νευρωτισμού, υπερευαισθησίας και ευσυγκινησίας, που προέρχονται από την πρόωρη τόνωση του κέντρου του ηλιακού πλέγματος. Υπάρχουν και περιπτώσεις φρενοπάθειας, που προκαλείται από την υπερβολική τόνωση των κυττάρων του εγκεφάλου, μέσα από ασύνετη διαλογιστική εργασία. Η παράλληλη ανάπτυξη των νοητικών διεργασιών με την πνευματική φύση, είναι καθοριστική.

3. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΑΝΩΤΕΡΟ ΝΟΗΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ-ΨΥΧΗ

Στο έργο με τις ψυχές προωθείται η αληθινή τεχνική της εξέλιξης. Αυτό συμβαίνει γιατί ακριβώς η ψυχή, μέσα στις μορφές όλων των βασιλείων της φύσης, ευθύνεται για το αναπτυσσόμενο έργο της μορφής και μέσα στη μορφή.
Ο κύριος αντικειμενικός σκοπός των σπουδαστών πρέπει να είναι
- η επίγνωση της ψυχής
- η καλλιέργεια της ψυχικής συνείδησης
- η εκμάθηση του πως να ζουν σαν ψυχές.
Η χρήση του μηχανισμού είναι εκούσια. Για να είναι η χρήση του οργάνου θεληματική, εκούσια, πρέπει ο άνθρωπος
- να ξέρει όταν το χειρίζεται πως να το χρησιμοποιεί
- να ξέρει να σταματά τη χρήση του και να την επαναεργοποιεί κατά βούληση.

4. ΜΑΘΗΤΕΙΑ ΣΤΟ ΕΝΟΡΑΤΙΚΟ ΠΕΔΙΟ

Η ΕΝΟΡΑΣΗ

Η έννοια και η σημασία της ενόρασης, πρέπει πολύ επισταμένως να μελετηθεί και σαφώς να διακρίνεται από την διαίσθηση, που είναι ιδιότητα της προσωπικότητας. Ενόραση είναι η ικανότητα να συλλαμβάνουμε τη γνώση της ψυχής. Είναι η απευθείας αντίληψη της ψυχής.
Η ανθρωπότητα, μέσα από τη χρήση του νου, έχει αποκτήσει επίγνωση των σκοπών και της χρήσης της φυσικής συσκευής. Τώρα, μέσα από τη χρήση της ενόρασης, που είναι μια υψηλότερη ιδιότητα, χαρακτηριστικό της ψυχής.
- θα αποκτήσει τον θεληματικό και νοήμονα έλεγχο του υποκειμενικού οργάνου της
- θα μάθει να αντιλαμβάνεται τους σκοπούς για τους οποίους υπάρχει.
Όταν αυτό συμβαίνει, η θέση του ανθρώπου αλλάζει, η χρησιμότητά του μεγαλώνει. Ο άνθρωπος περνά από το στάδιο της δοκιμασίας, στο στάδιο της αποδοχής, μέσα στην ομάδα κάποιου Διδασκάλου. Χρήσιμος μέσα στην ομάδα γίνεται , μόνο όταν γίνει ενορατικός.

Η ΕΝΟΡΑΤΙΚΗ ΕΚΓΥΜΝΑΣΗ

Ένας δόκιμος παίρνει πολύ εκγύμναση χωρίς να το αντιλαμβάνεται συνειδητά.
- Του υποδείχνονται τάσεις λάθους, καθώς επιζητεί να εκγυμνάσει τον εαυτό του με ειλικρίνεια για υπηρεσία.
- Του παρουσιάζεται ανάλυση του ελατηρίου, που όταν το αντιλαμβάνεται με φιλαλήθεια, ανυψώνεται με ένα εκπληκτικό τρόπο: Βγαίνει έξω από τον αισθαντικό ή συγκινησιακό κόσμο και εισάγεται στον κόσμο του νου. Μέσα σε αυτό το νοητικό κόσμο είναι δυνατή η πρώτη επαφή με τους Διδασκάλους.